خوزستان شناسی - خوزستانگردی
خوزستان در یک نگاه کوچک ، خوزستان را باید از نزدیک دید و شناخت، باید به خوزستان سفر کرد و به واقعیت نزدیک شوید.
استان خوزستان با مساحتی بالغ بر 67 هزار و 282 کیلومتر مربع در جنوب غربی ایران قرار دارد که از شمال به استان لرستان، از شمال شرق به استان اصفهان، از شمال غرب به استان ایلام، از شرق و جنوب شرقی به استانهای چهارمحال و بختیاری و کهگیلویه وبویراحمد، از جنوب به خلیج فارس و از غرب به کشور عراق محدود می شود.
وجه تسمیه نام و پیشینه:
خوزستان در طول تاریخ به نام های گوناگون نامیده شده است. واژه خوزستان به معنی سرزمین خوزاست. مورخان یونانی گفته اند که در ناحیه خاوری شهر کنونی اهواز مردمانی به نام اوکسی» ساکن بوده اند. این واژه یونانی شده اوژ» است که در زبان پهلوی به صورت هووج» پهلوی بوده و این اسم در فارسی به هوز» تبدیل شده است. بنابراین واژه های خوزستان و اهواز هر دو از کلمه های خوز» و اوز» که عیلامی شده اوژ هستند گرفته شده اند. چندین بار در سنگ نبشته های داریوش هخامنشی، خوزستان هووجه» و خوزستانی هووجیه» نامیده شده است. این واژه در فارسی هوز» شده که جمع عربی آن اهواز» است. در گذشته های دور که خوزستان جزیی از عیلام بود، حالتا متی» یعنی سرزمین حالتام ها نامیده می شد. هخامنشیان چون با ایالت اوژ» که قسمتی از کهکیلویه امروزی را شامل می شده، هم جواربوده اند، عیلام را به ناماوژ» می خواندند و به همین سبب در متن پارسی کتیبه های آنان نیز، هرجا که سخن از این سرزمین رفته به صورت خوز» و اوز» خوانده می شده است.
آب و‌ه‍و‌ا‌ی استان خوزستان در مناطق کوهستانی و مرتفع با ت‍‍اب‍س‍ت‍‍ان‍‍ه‍‍ا‌ی م‍‍ع‍ت‍دل و زم‍س‍ت‍‍ان‍‍ه‍‍ا‌ی س‍رد، در نواحی ک‍و‌ه‍پ‍‍ای‍ه ای دارای آب و هوای ن‍ی‍م‍ه ب‍ی‍‍اب‍‍ان‍‍ی و در نواحی پست و جلگه ای بویژه در نواحی جنوب و جنوب شرقی استان ع‍م‍دت‍‍ا ک‍وت‍‍اه و م‍‍ع‍ت‍دل و ت‍‍اب‍س‍ت‍‍ان‍‍ه‍‍ا‌ی آن طولان‍‍ی و گرم است به طور‌ی که ح‍د‌اک‍ث‍ر م‍طل‍ق درجه ح‍ر‌ارت در
شهرهای اهواز، آبادان و دزفول در تابستان به ت‍رت‍ی‍ب 50 و 41 و 50 درجه می رس‍د معمولا در ت‍ی‍رم‍‍اه به ب‍‍الات‍ری‍ن حد خود و در ب‍‍ه‍م‍ن م‍‍اه به پ‍‍ائ‍ی‍ن ترین م‍ی‍ز‌ان خود در طول سال می رس‍د و در این ناحیه تعداد روز‌ه‍‍ا‌ی ی‍خ‍ب‍ن‍د‌ان بسیار ان‍دک است.هم اکنون قومیتهای مختلفی از جمله عرب، بختیاری و لر در این استان به سر می برند، در قسمت شمال و شمال شرق استان بیشتر مردمان لر ساکنند، همچنین طوایف بزرگ بختیاری نیز دراین نواحی ست دارند.
در قسمت جنوبی استان مردمان عرب نژاد ست دارند که با توجه به شواهد تاریخی، احتمالا اولین طوایف عرب در قرنهای اول، دوم و سوم میلادی و در عهد اشکانیان به خوزستان مهاجرت کرده اند. تاریخ این مرز و بوم همواره شاهد ائتلاف مکرر میان عشایر بختیاری و عرب خوزستان در برابر فتنه های گوناگون دشمنان بوده است. مردم عرب خوزستان، حتی آنها که زمان زیادی از ورودشان به خاک خوزستان نمی گذرد، امتحان خود را در "ایرانی بودن" خود بخوبی پس داده اند، آنها جزئی از هویت ملی این سرزمین پاکند.
استان خوزستان با داشتن
آثار و بناهای تاریخی به جای مانده از تمدنهای پیشین که در طول تاریخ حیات خود به طور مستمر ومداوم بر این سرزمین حکومت کرده اند، از جاذبه های توریستی قابل ملاحظه ای برخوردار است. در کمتر سرزمینی میتوان تمدنهایی تا این حد متعالی و پیوسته را مشابه استان خوزستان پیدا کرد، تمدن و آثار به جای مانده از حکومت عیلامیان در
شوش، هفت تپه، چغازنبیل، ایذه و بهبهان، هخامنشیان درشوش، اشکانیان در مسجد سلیمان، ساسانیان در
شوشتر،
دزفول، بهبهان و
رامهرمز و بالاخره تمدن دوره اسلامی در اکثر نقاط این استان، همگی گویای تاریخ ارزنده و پربار این سرزمین و جزو میراثهای گرانقدر فرهنگی کشور محسوب می گردد.علاوه بر آثار تاریخی مشهور و اماکن مذهبی مانند زیارتگاهها و بقعه های متبرکه، چشم اندازهای طبیعی استان بویژه در مناطق کوهستانی از جاذبه خاصی برخوردار است. شاید برای کسانی که با جغرافیای استان آشنایی کامل ندارند ونام خوزستان برای آنان تنها تداعی کننده منظره ای از سرزمینی گرم و تفتیده با مردمانی با چهره های آفتاب سوخته است، دعوت به دیدن کوههای با قله های پوشیده از برف ایذه، دامنه های سرسبز اطراف این شهر، نرگس زارهای وسیع بهبهان ودشتهای لاله های واژگون رنگارنگ لالی و مسجدسلیمان، غریب بنماید اما واقعیت این است که اینها تنها گوشه کوچکی از زیبایی های
استان خوزستان است.
درباره این سایت